تمشک اوجی

امروز هشتم صفر سالروز درگذشت جناب سلمان فارسی است. به همین مناسبت آیه ای از قرآن کریم که در شان ایشان نازل شده را تقدیم می کنم.
«وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الّذینَ یَدْعُونَ رَبّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیّ  یُریدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُریدُ زینَةَ الْحَیاةِ الدّنْیا ... ؛ با کسانی که صبح و شام پروردگارشان را می خوانند و خشنودی او را می خواهند، شکیبایی پیشه کن و دو دیده ات را از آنان بر مگیر که زیور زندگی دنیا را بخواهی...». [کهف، 28]
ابن مسعود روایت کرده است که این آیه درباره سلمان، ابوذر، صهیب، عمار و برخی دیگر از اصحاب پیامبر نازل شد. ماجرای نزول آن این است که روزی شخصی به نام عیینه بن حصین نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم آمد و سلمان فارسی نیز آنجا حضور داشت. عیینه گفت: ای رسول خدا! هر زمان ما به حضور شما می رسیم، این مرد را بیرون کن و از خود دور گردان. هرگاه ما بیرون رفتیم، او وارد شود. پس از سخنان این مرد، آیه مذکور نازل شد و پروردگار به پیامبر فرمان داد که مردان پاکی همچون سلمان را از خود دور نکن.[ مجمع البیان، ج 5 و 6، صص 717 و 718]
در تفاسیر آیات دیگری هم گفته شده که تعبیر مفسرین با اشاره به شرایط و سابقه ایشان نازل شده که عبارت است از: قصص: 52؛ مائده: ؛ بقره: 62؛ جمعه: 3؛ زمر: 17 و 18؛ محمد: 38.

#با_من_قرآن_بخونین