تمشک اوجی

فکر کنید یه پسربچه 10 ساله متولد و ساکن اروپا، فارسی در حد جملات ناقص بلده، اون وقت نماز خوندن را بلده.رساله میخوند. اونم نه رساله کوچیک و به تفکیک جنسیت و برای بچه ها، نه. رساله عملی که ما بزرگ تر ها باید بخونیم.

اون وقت خود من تازه در سن 21 22 سالگی دنبال این بود که مرجع تقلید چیست و باید کی را انتخاب کنیم.

و جالبه با وجود شوت بودن ما، همه افراد دور و بر ما به جز مسئولان معاونت فرهنگی دانشگاه، متحیر بودند که چرا ما دنبال همچین چیزی هستیم و اصلا چه ضرورتی دارد!!!

خلاصه اینا کجا و ما کجا.

به قول یه بنده خدایی: اگه ما بچه بودیم، پس اینا چی اند؟ اگه اینا بچه اند، پس ما چی بودیم؟ :)