هدف تون رو از رابطه معلوم کنید
اول رابطه، حداقل تا دو قدم جلوترشو ببینین.
مساله سکسه؟ نیاز به حمایته؟ درد تنهاییه؟ پزه؟ آرامشه؟ پوله؟ سنت خدا و پیامبره؟!
پیشنهادم اینه به این قضیه فکر کنین:
یه روز رابطه باید تموم شه یا شکلش عوض بشه.
اگه اینو همون اول به خودتون یادآوری کنین، بعدها احساس بهتری خواهین داشت. با چشم باز شروع کنین و صد قدم جلوتر از طرف نرین. پابه پای هم و صبورانه ادامه بدین. هرجا دیدین مشکلی هست که می شه حل کرد، یه توقف کنین. یا تلاش، یا پذیرش یا کات.
نه منت بذارین نه غرور خودتون رو خراب کنین.شریک جسم و احساس و زمان و فکر هم هستین. رابطه تون رو با مال کسی مقایسه نکنین. با توان و نیاز و خواسته قلبی خودتون مقایسه کنین. دو نفر زمان زیادی برای هم دارن.دو نفر سکس خوب.دو نفر مشکلات مشابه و نیاز به حمایت عاطفی . همه یه نتیجه رو از دوستیشون می گیرن؟ نه.
قبل شروع رابطه، به خودتون مطمئن باشین.اگه داغونین، اول از مشاور، ورزش یا هرراه کمکی ای که براتون بهتره کمک بگیرین. دنبال معجزه نباشین. طرف مقابل این حق رو داره همپای شما، بگیره و بده. این خیلی خوبه تو شرایط نامساعد روحی کسی کنارتون باشه اما به شرط اینکه با خودتون صادق باشین و بدونین خودتون می خواین احوالتون خوب باشه پس نفر دوم یه کاتالیزوره نه خدا.
هم خودتو دوست داشته باش هم طرفت رو هم شرایطتتون رو...
