تمشک اوجی

می نویسم پس هستم

می نویسم پس هستم

آخرین مطالب
پیوندها

ای شیعه مخور غصه، که تو صاحب داری

سه شنبه, ۱۷ تیر ۱۳۹۳، ۱۰:۱۴ ب.ظ
 
 
دیشب خیلی بهم ریخته و داغون بودم.
یکی از بچه ها بعد قرن ها اومد چت و حسابی حرفیدیم.
اگه شما هم این روزها میزون نیستید و خسته اید یا دل تون شکسته ....
این مکالمه را بخونید، طولانی شاید باشه اما لطیف ه :)
=========================================
من : دو نفر بدجوری دلم رو شکستند....
اون : بسپار دست خدا
             به خودت اجازه بده که ازشون ناراحت باشی      
             ولی به فکر انتقام نباش      
             بهش فکر نکن      
             مطمئن باش      
             روزی نتیجه عملشون رو میبیند      
             تنها از روی مساله عبور کن      
             بهش فکر نکن      
             بزار حسابشون رو با کس دیگه صاف کنن      
             تو بی صاحبی؟  
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^   
اون : این شعر رو ببین
             روزگار باز هم سنگ دیگری پرتاب کردی      
             بر کوزه اعتمادم بر مردم      
             اینبار نیز کوزه شکست      
             اب کوزه بر دانه های کاشته شده بر قلبم ریخت      
             دانه های مهر بانی  و عشق      
             باز در قلبم گل تازه ای شکفت      
             باغ قلبم شاداب تر شد      
             عطر باغم سرمستم کرد باز     
             اعتراف میکنم     
             لبخند امروزم ناشی از تلاش توست     
             ولی اینبار نیز به مقصودت نرسیدی     
اون :
             مطمئن باش
             یه جایی یه روزی فراموش خواهی کرد
             فقط خودت رو نباز
             اعتماد به خدا و خودت رو از دست نده
             تو اولین و اخرین نفری نیستی که شاید بهشون ظلم شده
             گاهی این ظلم رو خود ما میکنیم
             گاهی بقیه
             نمیدونم تو خودت چقدر این وسط مقصری
             اما اشتباه بعدی تو اینه که
             بخوای روی این مساله بایستی
             بگذر
             از اونا رو نمیگم
             از این مساله عبور کن
             توو اون متوقف نشو
             نابودت میکنه
             اگه یقین داری صاحب داری
             پس کارت رو بسپار دست اون  و خودت برو
 ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
من : 
          چند روز خوبم
           باز دوباره بد میشم
           هی خوب و  هی بد
اون :
           تو تنها کسی هستی که میتونی به خودت کمک کنی
           سعی کن وقت و انرژی ات رو برای ادمها و چیزهای با ارزش بزاری
           ادمی که از اعتماد تو سو استفاده کرد
           ارزش انرژی و وقت نداره
           قدر خودت رو بدون
من : 
            شاید همه مشکلات اینه که قدر  خودم رو نمیدونم و این که آدم های  خوب 
            سرشون شلوغه و آدم های بد همیشه ور دل  آدم هستند. نمونه ش  خود شما.
اون:  
            ولی خدا همیشه سرش خلوته برات
           همیشه منتظرت
           و اون میدونه همیشه چی برات بهترینه
           بهش اعتماد کن
           حتی زمانی که عقلت نمیکشه
           حتی وقتی شاکی میشی
           بازم برو پیش خودش
من :
          هی میرم حرم
          آرام میشم
          بعد چند روز  دوباره بد میشم
          :(
اون :
           عیب نداره
           عزیزم
           تو مگه وقتی یه بار غذا میخوری
           تا چند روز سیری
           خب دوباره گشنه میشی دیگه
           روح بیچاره ما هم نیاز به انرژی داره
           بهش نرسی ضعف میکنه
           تازه برو خدا رو شکر کن
           میفهمی حالت بد شده
من :
           مگه میشه نفهمید؟
اون :
            خیلی وقتها ادمها نیمفهمن حالشون بده
            خیلی وقتها نمیفهمیم
            وقتی عصب روحت مرد
            هر چی سوزن بهش بزنی دیگه دردی نداره
            برو خدا رو شکر کن که عصب روحت زنده است
            وقتی درد داری به دنبال درمانی
            اما وقتی دردی نباشه
            وقتی علامتی نداشته باشی
            یهو میبینی زخم میرسه به عمق روحت عفونی میشه 
من :
            واقعا همچین  چیزی ممکنه
            چی  میشه  یکی این  طوری  بشه؟
اون :
            این همه ادم رو نمیبینی
            که درد ندارن
            گناه کردن درد داره
            روح دردش میاد
            وقتی گناه کنی
            و دردت نیاد
            یا تغییری توو روحت حس نکنی
            یعنی عصبت روحت مرده
            مثل یه ادم فلج
            که دست و پاش رو هم قطع کنی نمیفهمه
            درد نعمته
من :
            یعنی میخواهید بگید بدن دیگه بی حس میشه و  حتی نسبت به بدی ها واکنش نشون نمیده
اون:
            اگه فهمیدی حالت بده برو شکر خدا کن
            منظورم روح آدمه
            ظلم میبینی میری
            ظلم میکنی عین خیالت نیست
            اصن نمیفهمی داری روح خودت رو نابود میکنی
            میری و میری
            و نهایت یه روز با خودت مواجه میشی
            اون روز --قیامت یا مرگ-- 
            عصب های روح برمیگیرده
             پرده ها میافته
             اونوقت یکدفعه همه دردها میافته به جونت
             نمیدونم اینا تعبیر های منه
             چقدرش درسته نمیدونم
             استدلال های خودمو برات میگم
من :
              این که   گفتی درد یه نعمته و  همین که روح ت  متوجه درد و بدی میشه  نعمته....
              تعبیر جالب بود
اون :
               مثل درد جسم دیگه
               درد جسم هم یه نعمته
               چرا سرطان کشنده است
               چون اولش درد نداره
               وقتی خوب پیشرفت کرد دردش میاد
               اونوقتی که هیچ کاری نمیشه کرد
               مرد را دردی اگر باشد خوش است
               درد بی دردی علاجش اتش است
من :
              چرا آتش؟ :) 
اون :    
               شعره
               اما نهایتش به اتش میرسه دیگه
               ؟ غیر اینه
من :
               آتیش  جهنم؟
اون :    
               اتیش جهنم
                یا حتی اتیش افسوس و حسرت
               همون شرمندگی روز قیامت برامون بسه
من :
              درسته
اون :
               اتیش جهنم هم چیزی جدا از ما نیست
                بازتاب عمل خودمونه
                با خودمون همین الانم داریم حمل میکنیم
                اما نمیتونیم درکش کنیم
                عصبش رو نداریم
                وگرنه اونایی که عصبهاشون خیلی قوی
                اتیش گناه رو همین دنیا هم حس کردن
==================== 
اون :
              اینو بهت بگم و برم
              ما انقدر وقت نداریم که بخایم روی همه ادمها کلی وقت و انرژی بزاریم
              از ادمهایی که ارزششون رو ندارن عبور کن
              باشه؟
من :
              باشه
              انگار هر چند که گاهی آدم انگار لنگر میاندازه روی آدم ها و چیزهای بد
اون :
               حرکت سخته
               اینرسی تو روح ما هم وجود داره
               اصن میدونی چیه
               به نظر من قوانین طبیعت تو روح ما هم جریان داره
                یکی هست
                فقط باید معادل سازی بشه
                مثل حرکت فیزیک که توش اینرسی هست
                و نمیخواد تغییر حالت بده
                بیشتر وقتها روح ما هم نمیخواد تغییر وضعیت بده
من :
            چرا واقعا این طوره؟
اون :
            عادت خودش یه جور اینرسی
من :
             چیکار میشه  کرد که به حرکت در بیاد
اون :
              توو طبیعت چیکار میکنیم ؟
             بهش نیرو وارد میکنیم
             متمرکز میشیم روی اون
             توو اینجا هم باید انرژی صرف کنیم
             انرژی بگیریم
             روزی 5 وعده خدا به ما گفته باید به روحت انرژی برسونی
             حالا اگه ما خودمون نمیتونیم خوب این انرژی رو برسونیم و روحمون ضعیف میشه
             این رو باید درست کنیم
من :
              درسته
              من یه مدت خیلی مقید به نمازاول وقت شدم
              اصلا با تمام وجودم  میخوندم
              جدیدا کم شده
              نمیدونم چرا
              اون  حال  سابق  کم  پیش  میاد که باشه
اون :
              باید دوباره شروع کنیم
              هزار علت میتونه داشته باشه
              ولی یه راه داره
              همت و کمک گرفتن از خودشون
              الانم خدا رو شکر ماه رمضان 
               فرصت خوبیه برای شروع دوباره

============
پ.ن:
ممنونم از این گل دخترِ نوعروسِ پلاس (سحر جووووونم)
برای سلامتی خودش و شوهرش صلوات بفرستید. 
==============================
#خدا   #غم   #دل_شکسته   #اعتماد   #سو_استفاده   #نماز   #توکل   #انتقام   #تنفر   #صاحب   #اینرسی  #انرژی   #روح   #درد   #گناه   #آتش   #آتیش   #عادت   #سرطان  

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی